با وجود عوارض ناشی از بیماری‌های همه‌گیری چون کرونا در جهان، عفونت های بیمارستانی ناشی از سایر میکروب‌ها هنوز هم وجود دارند. این عفونت‌ها حتی ممکن است خطر بیشتری داشته باشند، چون تمامی تمرکز کادر درمان بر روی مقابله با بیماری کووید ۱۹ (COVID 19) بوده و این شرایط، فرصت‌هایی را برای رشد و تکامل سایر میکروب‌ها فراهم کرده است. با این حال، تلاش‌های مستمری که برای بهبود روش‌های کنترل عفونت به خاطر این همه‌گیری انجام شده، ممکن است به کاهش میزان سایر عفونت‌های بیمارستانی کمک کند.
عفونت‌های بیمارستانی که به عنوان عفونت‌های مرتبط با مراقبت‌های بهداشتی (HAI یا HCAI) نیز شناخته می‌شوند، نوعی از عفونت‌ها هستند که بیمار هنگام ورود به بیمارستان، به آنها مبتلا نبوده و یا ممکن است در زمان بستری شدن در بدن فرد نهفته باشد. این عفونت‌ها معمولاً پس از گذشت ۴۸ ساعت از بستری شدن در بیمارستان ظاهر می‌شوند. این عفونت‌ها می‌توانند به دلیل آلودگی تجهیزات و مواد پزشکی یا انتقال آلودگی بین بیماران در بیمارستان ایجاد شوند.
تیم حرفه‌ای روماک سلامت متشکل از متخصصان برتر کشور، آماده ارائه خدمات ICU در منزل به شما عزیزان است. برای پیشگیری از عفونت‌های رایج بیمارستانی، پیشنهاد ما استفاده از خدمات پرستاری در منزل این مجموعه است. در این مقاله، انواع مختلف عفونت های بیمارستانی و میکروب‌های بیماری‌زای مرتبط با آنها را بررسی خواهیم کرد.
عفونت‌های دستگاه تنفسی
پنومونی یا همان ذات الریه، یکی از عفونت‌های بیمارستانی است که بافت ریه هر فرد را مورد هجوم قرار می‌دهد. این بیماری، کیسه‌های هوایی ریه‌ها (آلوئول‌ها) را درگیر می‌کند و باعث می‌شود که این کیسه‌ها با میکروب‌ها، مایعات و سلول‌های التهابی پر شوند. در نتیجه، عملکرد طبیعی ریه‌ها مختل می‌شود. این بیماری می‌تواند افراد در هر سنی را تحت تأثیر قرار دهد اما برای کودکان بسیار کوچک و افراد مسن خطرناک‌تر است. پنومونی اکتسابی بیمارستانی ۰.۵ تا ۱ درصد از بیماران بستری در بیمارستان را مبتلا می‌کند و شایع‌ترین عفونت مرتبط با مراقبت‌های بهداشتی است که حتی می‌تواند منجر به مرگ شود.
تخمین زده می‌شود که این نوع پنومونی، به طور متوسط مدت بستری شدن در بیمارستان را حدود ۸ روز افزایش دهد و میزان مرگ‌ومیر گزارش شده برای آن بین ۳۰ تا ۷۰ درصد متغیر است. اگر این بیماری با تأخیر (بیش از ۵ روز پس از بستری شدن) شروع شود، معمولاً توسط میکروب‌هایی که در محیط بیمارستان به دست می‌آیند، ایجاد می‌شود. در سال ۲۰۱۲، از هر ۱۰۰۰۰۰ نفر، ۳۴۵ نفر یک یا چند بار دچار ذات‌الریه شدند.
محل جراحی : یکی از شایع‌ترین عفونت های بیمارستانی
عفونت‌های بیمارستانی محل جراحی یا به طور مختصر SSI، از مشکلات شایع پس از عمل جراحی هستند که ممکن است تا ۲۰ درصد از کل عفونت‌های مرتبط با مراقبت‌های بهداشتی را تشکیل دهند. این نوع عفونت‌ها معمولاً زمانی رخ می‌دهند که باکتری‌ها یا سایر میکروب‌ها به ناحیه جراحی شده وارد شوند و باعث عفونت شوند. در واقع، از هر ۲۰ بیمار که تحت عمل جراحی قرار می‌گیرند، یک نفر به عفونت محل جراحی مبتلا می‌شود. شدت این عفونت‌ها می‌تواند از یک ترشح ساده که در عرض چند روز برطرف می‌شود تا مشکلات جدی‌تری مانند عفونت‌های عمیق و خطرناک، متغیر باشد.
یکی از دلایل اصلی ایجاد این عفونت‌ها، ورود باکتری‌های شایعی مانند اشریشیا کلی، کلبسیلا، سالمونلا و شیگلا به زخم جراحی است. این باکتری‌ها معمولاً در جراحی‌هایی مانند جراحی روده بزرگ و تعویض زانو باعث بروز عفونت می‌شوند. برای مثال، در جراحی‌های روده بزرگ، تقریباً نیمی از عفونت‌های سطحی به دلیل این باکتری‌ها ایجاد می‌شوند.
در نتیجه کنترل عفونت‌های بیمارستانی محل جراحی یکی از اولویت‌های مهم در مراقبت‌های پس از جراحی است. برای پیشگیری از این عفونت‌ها، تیم‌های پزشکی معمولاً از روش‌های مختلفی مانند استریل کردن ابزارهای جراحی، استفاده از آنتی‌بیوتیک‌ها قبل و بعد از جراحی و مراقبت دقیق از زخم‌ها استفاده می‌کنند. این اقدامات می‌توانند به کاهش خطر بروز عفونت‌های بیمارستانی جدی و بهبود نتایج پس از جراحی کمک کنند.
سپسیس و باکتریمی
سپسیس، یک سندرم بالینی است که به علت فعال شدن سیستم‌های ایمنی و لخته‌سازی بدن در پاسخ به عفونت (باکتری، ویروس یا قارچ) ایجاد می‌شود. سپسیس یکی از شایع‌ترین علل مرگ در بیماران بستری در بخش‌های مراقبت ویژه (ICU) است. سپسیس یک پاسخ شدید و خطرناک به عفونت است که می‌تواند به سرعت به اختلالات متعدد در عملکرد ارگان‌ها منجر شود.
زمانی که عفونت در بدن منتشر می‌شود، سیستم ایمنی به شدت واکنش نشان می‌دهد و این واکنش می‌تواند باعث التهاب وسیع و آسیب به ارگان‌ها شود. علائم سپسیس شامل تب بالا، سردرد، کاهش فشار خون، و اختلال در عملکرد ارگان‌ها مانند کلیه‌ها و کبد است. اگر درمان به موقع انجام نشود، سپسیس می‌تواند منجر به شوک سپتیک و حتی مرگ شود. درمان سریع و مناسب با آنتی‌بیوتیک‌ها و مایعات تزریقی برای مدیریت این وضعیت بسیار حیاتی است.
باکتریمی، به وجود باکتری‌ها در جریان خون اشاره دارد. این وضعیت می‌تواند منجر به عفونت‌های سیستمیک شود و علائم مشابه سپسیس مانند تب، لرز، و کاهش فشار خون دارد. باکتریمی ممکن است به دلایل مختلفی از جمله عفونت‌های مزمن، جراحی‌های بزرگ یا استفاده از کاتترها و سایر ابزار پزشکی ایجاد شود. در صورت عدم درمان مناسب، باکتریمی می‌تواند به سپسیس تبدیل شود. درمان باکتریمی معمولاً شامل استفاده از آنتی‌بیوتیک‌ها و شناسایی منبع عفونت است.
عفونت‌های دستگاه ادراری
عفونت‌های دستگاه ادراری (UTIs) در بیمارستان‌ها، یکی از مشکلات رایج و چالش‌برانگیز بهداشتی هستند که به دلیل وجود میکروارگانیسم‌ها در دستگاه ادراری ایجاد می‌شوند. این عفونت‌ها به ویژه در بیمارانی که کاتترهای دائمی دارند یا دارای ناهنجاری‌های ساختاری در دستگاه ادراری هستند، بیشتر رخ می‌دهد. این عفونت‌ها می‌توانند از عفونت‌های سطحی مانند سیستیت (عفونت مثانه) تا عفونت‌های پیچیده‌تر مانند پیلونفریت (عفونت کلیه) و عفونت‌های مجاری ادراری گسترش یابند. در بیمارستان‌ها، نرخ عفونت‌های ادراری معمولاً به دلیل استفاده از کاتترها و سایر ابزارهای پزشکی، بالاتر است و می‌تواند به عوارض جدی‌تری منجر شود.
عامل اصلی عفونت‌های ادراری در بیمارستان‌ها معمولاً باکتری‌هایی هستند که به راحتی می‌توانند به دستگاه ادراری بیمار وارد شوند. مقاومت به آنتی‌بیوتیک‌ها در این باکتری‌ها، درمان این عفونت‌ها را دشوارتر می‌کند و باعث افزایش مدت زمان بستری و هزینه‌های درمانی می‌شود. برای کاهش بروز این عفونت‌ها، رعایت استانداردهای بهداشتی و کنترل عفونت، از جمله استفاده صحیح از کاتترها و نظارت دقیق بر وضعیت بیماران، ضروری است.
کلام آخر
در پایان، عفونت‌های بیمارستانی با وجود پیشرفت‌های پزشکی و تلاش‌های مداوم برای کنترل عفونت، همچنان یک چالش عمده در محیط‌های بیمارستانی باقی مانده‌اند. این عفونت‌ها که شامل انواع مختلفی از جمله عفونت‌های محل جراحی، ادراری، سپسیس و دستگاه تنفسی هستند، می‌توانند تأثیرات جدی بر روی نتایج درمانی و کیفیت زندگی بیماران داشته باشند. به ویژه عفونت‌های بیمارستانی می‌توانند به افزایش مدت زمان بستری، هزینه‌های درمانی و بروز عوارض جدی منجر شوند.
برای مقابله مؤثر با عفونت‌های بیمارستانی، نیاز به بهبود مستمر در روش‌های پیشگیری و کنترل عفونت، آموزش پرسنل پزشکی و استفاده از پروتکل‌های بهداشتی دقیق است. نظارت دقیق و اجرای استانداردهای بهداشتی در تمامی بخش‌های بیمارستان می‌تواند به کاهش بروز این عفونت‌ها و بهبود نتایج درمانی کمک کند. در نهایت همکاری بین تیم‌های پزشکی، محققان و مسئولین بهداشت عمومی برای توسعه راهکارهای جدید و بهبود روش‌های درمانی، کلید دستیابی به موفقیت در این زمینه خواهد بود.
تیم حرفه‌ای روماک سلامت در زمینه‌های پزشکی و پرستاری فعال است که از مهم‌ترین آنها میتوان به خدمات پرستاری در منزل اشاره کرد. در این راستا، مجموعه روماک سلامت اقدام به تولید و انتشار مقالات متعددی در این حوزه کرده تا سطح آگاهی هم‌وطنان عزیز از این خدمات را بالا ببرد. در ادامه به برخی از مهم‌ترین این مقالات می‌پردازیم:
نکات مهم در انتخاب بهترین خدمات پرستاری
پرستار سالمند در منزل و اصول آن
همچنین شما عزیزان با مراجعه به پیج اینستاگرام و کانال آپارات روماک سلامت می‌توانید از آخرین ویدیوها و اخبار این مجموعه باخبر شوید.
چه نوع عفونت هایی در بیمارستان بیشتر رخ می دهند؟
عفونت های متعددی در بیمارستان رخ می دهد که از میان آنها میتوان به عفونت دستگاه ادراری، عفونت محل جراحی، بیماری التهاب معده ای روده ای (گاستروانتریت)، مننژیت و ذات الریه اشاره کرد.
آیا عفونت‌های بیمارستانی قابل درمان هستند؟
اکثر عفونت های بیمارستانی قابلیت درمان را دارا می باشند. این عفونت ها بیشتر نیاز به استفاده از آنتی بیوتیک در مرحله اول دارند.
چه اقداماتی برای کاهش خطر عفونت‌های بیمارستانی وجود دارد؟
برای کاهش خطر عفونت های بیمارستانی میتوان کارهای زیادی انجام داد که از مهم‌ترین آنها میتوان به گندزدایی و استریل کردن محیط بیمارستان و لوازم، دفع زباله های بهداشتی، شستن دست ها و ایجاد محدودیت برای مصرف آنتی بیوتیک ها اشاره کرد.
محیط بیمارستان ها مخصوصا بیمارستان های دولتی پر از این عفونت هاست متاسفانه و فکری باید براش کرد. با این وضعیتی که دارن، انتقال بیمار به منزل بهترین کاره.
چقدر جالب. درمورد ۳ مورد دیگه اطلاعات کمی داشتم ولی درمورد سپسیس نمی دونستم. ممنون بابت مقالتون